วันจันทร์ที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2560

วิเคราะห์วรรณกรรมท้องถิ่น
เรื่องแก้วหน้าม้า
             ๑.       สรุปเนื้อหาวรรณกรรม
๑.๑ ที่มาของวรรณกรรมพื้นบ้าน เรื่องแก้วหน้าม้า
บทละครนอก เรื่อง แก้วหน้าม้า  เป็นวรรณคดีพระราชนิพนธ์ ของ กรมหลวงภูวเนตรนรินทรฤทธิ์  พระราชโอรสลำดับที่ ๓๕ ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย กับเจ้าจอมมารดาศิลา  พระนิพนธ์ขึ้นในสมัยรัชกาลที่ ๓ นอกจากพระนิพนธ์เรื่องแก้วหน้าม้าแล้ว  ยังทรงมีผลงานพระนิพนธ์อื่นๆ เช่น บทละครนอกเรื่องยอพระกลิ่น  โคลงนิราศฉะเชิงเทรา  บทละครนอกโม่งป่า  และเพลงยาวสังวาสอีกหลายสำนวน
๑.๒ วรรณกรรมพื้นบ้าน เรื่องแก้วหน้าม้า มีการเผยแพร่มายังไง
มีการสืบทอดต่อๆ กันมาแบบมุขปาฐะและแบบบันทึกเป็นรายลักษณ์อักษร รวมถึงการนำมาแสดงละคร
๑.๓ ผู้แต่ง
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าทินกร กรมหลวงภูวเนตรนรินทรฤทธิ์ มีพระนามเดิมว่า พระองค์เจ้าชายทินกร เป็นพระราชโอรสพระองค์ที่ 35 และพระองค์ที่ 4 ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย กับเจ้าจอมมารดาศิลา (ราชินิกุล ณ บางช้าง) ประสูติเมื่อวันอาทิตย์ เดือน 7 ขึ้น 12 ค่ำ ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ 24 พฤษภาคม ปีระกา ตรีศก จ.ศ.1213 พ.ศ. 2344 ในขณะที่พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ยังดำรงพระยศเป็น สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงอิศรสุนทร มีพระเชษฐภคินี พระเชษฐา และพระขนิษฐาร่วมพระมารดา รวม 5 องค์
ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ สถาปนาพระองค์เจ้าชายทินกรขึ้นเป็น พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงภูวเนตรนรินทรฤทธิ์ เมื่อปีกุน ตรีศก จ.ส. 1213 โดยมีเจ้ากรมเป็นหลวงภูวเนตรนรินทรฤทธิ์ ปลัดกรมเป็นขุนพินิจบริบาล สมุหบาญชีเป็น หมื่นชำนาญลิขิต บังคับบัญชากรมพระนครบาล
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงภูวเนตรนรินทรฤทธิ์ ทรงมีผลงานในการเขียนบทละครไว้หลายเรื่อง เช่น เรื่องแก้วหน้าม้า สุวรรณหงษ์ และอื่น ๆ อีกมากมาย นอกจากนั้นยังทรงเป็นนักเพลงยาว และสักวาชั้นเยี่ยม ซึ่งในสมัยนั้นนิยมเล่นสักวากันมากในหมู่กวี ถือว่าเป็นศิลปชั้นสูงซึ่งเจ้านายสูงศักดิ์และผู้ดีมักนัดชุมนุมลอยเรือ เล่นสักวากันในงานนักขัตฤกษ์หรือในโอกาสพิเศษ สำหรับโคลงสี่สุภาพ ก็ทรงนิพนธ์ไว้ไพเราะมาก เช่น เรื่อง นิราศฉะเชิงเทรา ฯลฯ
พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมกลวงภูวเนตรนรินทรฤทธิ์ ทรงพระประชวรด้วยพระโรคทุลาวะสะ สิ้นพระชนม์ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เมื่อวันศุกร์ เดือนอ้าย ขึ้น 1 ค่ำ ปีมะโรง อัฐศก จ.ส. 1218 ตรงกับวันที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2399 ศิริพระชันษา รวม 56 ปี ครั้น ณ เดือน 4 ขึ้น 11 ค่ำ (วันพฤหัสบดีที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2400) เจ้าพนักงานได้อัญเชิญพระศพกรมพระพิพิธโภคภูเบนทร์ และกรมหลวงภูวเนตรนรินทรฤทธิ์ 2 พระศพ มาลงเรือเอกไชยที่หน้าวัดพระเชตุพน เวลา 2 ยามเศษ แห่ห้ามไปเข้าเมรุผ้าขาวที่หลังวัดอรุณราชวราราม ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้มีการมหรสพ 2 วัน 2 คืน ครั้น ณ เดือน 4 ขึ้น 13 ค่ำ (วันเสาร์ที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2400) เสด็จพระราชดำเนินพระราชทานเพลิงพร้อมกันทั้ง 2 พระองค์
อ้างอิง https://th.wikipedia.org/wiki
๑.๔ ต้นฉบับมาจากไหน
เดิมวรรณกรรมพื้นบ้านเรื่อง “แก้วหน้าม้า” นี้ เป็นวรรณกรรมพื้นบ้านในภาคใต้
๑.๕ ประพันธ์ขึ้นในปีไหน
ประพันธ์ขึ้นในสมัยรัชกาลที่ ๓
๑.๖ พิมพ์ที่ไหน
สำนักพิมพ์ สุวีริยาสาส์น, บจก.

             ๒.     วิเคราะห์เนื้อเรื่อง
๒.๑ ชื่อเรื่องมาจากไหน
"แก้วหน้าม้า" ได้ชื่อเรื่องมาจากตัวละครเอกของเรื่อง ซึ่งเดิมชื่อ "แก้ว" แต่เนื่องจากเธอมีรูปลักษณ์เหมือนม้า ทุกคนจึงเรียกเธอว่า แก้วหน้าม้า
             ๒.๒ แก่นเรื่อง
                        อย่ามองคนแค่รูปร่างหน้าตาภายนอก เพราะคนดีไม่ได้ดูแค่ภายนอก
๒.๓ โครงเรื่อง
     ส่วนนำ อารัมภบทอ้างอิงถึงคุณพระรัตนตรัย คุณบิดามารดา ครูอาจารย์ ขอจงมาช่วยรักษาคุ้มครองรักษาให้รุ่งเรือง ขอให้มีปัญญาเลิศ คล่องแคล่วในการเขียนกลอน
     เปิดเรื่อง พระปิ่นทองไปเล่นว่าวและเชือกว่าวขาด จึงได้ไปตามจนได้พบกันกับนางแก้วและขอว่าคืน ได้ตกลงกันว่าหากได้ว่าวคืนจะรับนางแก้วเป็นเมียและพานางแก้วเข้าไปอยู่ในวังด้วย
     ดำเนินเรื่อง นางแก้วได้เข้าไปอยู่ในวังกับพระปิ่นทอง แต่พระปิ่นทองและพระบิดาไม่ชอบจึงหากลอุบายต่างๆ เพื่อกำจัดนางแก้ว
     ปม พระปิ่นทองไม่รู้ว่านางแก้วสามารถถอดจากหน้าม้า มาเป็นหญิงสาวสวยได้
     จุดสูงสุด นางแก้วออกทำศึกกับยักษ์ที่มาโจมตีเมือง
     คลายปม หลังจากที่นางแก้วชนะศึกจากท้าวประกายมาต พระปิ่นทองได้ขอให้นางแก้วถอดหน้าม้าออก พระปิ่นทองจึงได้รู้
     ปิดเรื่อง ท้าวภูวดลและนางนันทา ได้จัดพิธีสมรสให้นางแก้วเป็นพระมเหสีของพระปิ่นทองและเปลี่ยนชื่อให้นางแก้วเป็น "นางมณีรัตนา" นางแก้วให้คนพาพ่อและแม่มาอยู่ในวังด้วย ไม่นานนางแก้วก็ตั้งครรภ์อีกครั้ง แล้วได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข
๒.๔ ภาษา,ฉันทลักษณ์
วรรณกรรม เรื่องแก้วหน้าม้า ใช้ภาษาพื้นบ้าน ในการประพันธ์ และมีการใช้ภาษาที่มีการเล้าความตื่นเต้นและความสนุก
ฉันทลักษณ์ในการประพันธ์วรรณกรรมพื้นบ้าน เรื่องแก้วหน้าม้า เป็นการประพันธ์ในรูปแบบของบทร้อยแก้ว แต่ก็มีการสัมผัสบ้างเพื่อความสนุกของผู้อ่าน
๒.๕ ฉาก,สถานที่ (หลัก/รอง) เกี่ยวกับเรื่องอย่างไร
ฉากและสถานที่
      ฉากหลักและสถานที่ในเรื่องแก้วหน้าม้า เป็นการผจญภัยของนางแก้วที่ต้องเดินป่า เพื่อไปนำยอดเขาพระสุเมรมาไว้ในเมืองมิถิลา ซึ่งเป็นกลอุบายของพระเจ้าภูวดล ซึ่งนางแก้วต้งเจออุปสรรค์มากมาย
      ฉากรองและสถานที่ในเรื่องแก้วหน้าม้า เป็นการดำเนินเรื่องในเมืองมิถิลา เมืองโรมวิถี เมืองยักษ์
  
             ๓.     ความโดดเด่นของวรรณกรรม
๓.๑ เนื้อหา
เป็นวรรณกรรมเกี่ยวกับการผจญภัยของตัวละครเอกของเรื่อง คือนางแก้วหน้าม้า ในการดำเนินเรื่อง  เพื่อความสนุกและความตื่นเต้นชวนให้ติดตาม รวมถึงมีการสอนสอดแทรกไว้ในเรื่องด้วย เช่น ตอนที่พระนางนันทา ตรัสถามพระปิ่นทองถึงเรื่องที่พระปิ่นทองไปให้คำสัญญากับนางแก้วว่าจะไปรับนางแก้วมาเป็นมเหสีเป็นความจริงหรือไม่ หากเป็นความจริง กษัตริย์ตรัสแล้วต้องทำตามสัจจะ เป็นต้น
๓.๒ ตัวละคร
     ท้าวภูวดล เจ้าเมืองมิถิรา มีนิสัยที่ไม่ชอบนางแก้ว และหาทางต่างๆ เพื่อกำจัดนางแก้ว จนสุดท้ายก็ต้องยอมรับด้วยความดีของนางแก้ว
     พระมเหสีนันทา มีนิสัยเป็นคนมีเมตตา ใจดี
     พระปิ่นทอง โอรสของเจ้าเมือง เป็นคนรูปงาม ไม่มีความสามารถด้านการรบ ไม่ชอบรูปหน้าม้าของนางแก้ว หลายเมีย
     นางแก้วหน้าม้า มีรูปลักษณ์เหมือนม้า แต่สามารถถอดรูปเป็นหญิงสาวสวยได้ เป็นคนรักเดียว และคนมีฤทธิ์
     ฤๅษี มีนิสัยเมตตา ได้มอบพรให้แก่นางแก้วในการถอดรูป มอบอาวุธและพาหนะเดินทาง คือ มีดอีโต้กับเรือ ให้เป็นของคู่กายนางแก้ว
๓.๓ ฉันทลักษณ์
ฉันทลักษณ์ในการประพันธ์วรรณกรรมพื้นบ้าน เรื่องแก้วหน้าม้า เป็นการประพันธ์ในรูปแบบของบทร้อยแก้ว แต่ก็มีการสัมผัสบ้างเพื่อความสนุกของผู้อ่าน
๓.๔ การใช้ภาษา
เดิมต้นฉบับวรรณกรรม เรื่องแก้วหน้าม้า ใช้ภาษาพื้นบ้าน ในการประพันธ์ และมีการใช้ภาษาที่มีการเล้าความตื่นเต้นและความสนุก

           ๔.     การนำไปประยุกต์ใช้ที่ผ่านมา (อ้างอิง) เช่น ละคร ช่วงไหน, หนังสือเรียน ชั้นไหน เป็นต้น
แก้วหน้าม้าได้นำมาสร้างเป็นละครพื้นบ้านในอีกหลายครั้ง โดยมีการสร้างทั้งหมด 5 ครั้ง ประกอบไปด้วย
·         ครั้งแรก ในปี พ.ศ. 2530 นำแสดงโดยชาตรี ภิญโญ กับสินี หงษ์มานพ
·         ครั้งที่ 2 ในปีพ.ศ. 2544 โดยครั้งที่ 2 ออกอากาศทางช่อง 3 นำแสดงโดย อติเทพ ชดช้อย และ นฤมล พงษ์สุภาพ
·         ครั้งที่ 3 ในปี 2544 เช่นเดียวกับครั้งที่ 2 แต่ออกอากาศทางช่อง 7 นำแสดงโดยไชยา มิตรชัย , สิริมา อภิรัตนพันธุ์ , หยาดทิพย์ ราชปาล ผลิตโดยสามเศียร
·         ครั้งที่ 4 ในปี พ.ศ. 2558 ออกอากาศทางช่อง 7 นำแสดงโดย เอกราช กฤตสิริทิพย์ , ดาริน ดารากานต์ รวมทั้งสิ้น102ตอน ผลิตโดยบริษัท สามเศียร
·         ครั้งที่ 5 ในปี 2558 เช่นเดียวกับครั้งที่ 4 แต่ออกอากาศทางช่องไทยทีวี นำแสดงโดย ไชยวัฒน์ ผายสุวรรณ , ปุณฐิภาภัคร์ สุวรรณราช ผลิตโดยบริษัท ไอพีเอ็ม โปรดักชั่น จำกัด
อ้างอิงhttps://th.wikipedia.org/wiki

               -สรุปเนื้อหาด้วยอินโฟรกราฟฟิก



    ๕.     สร้างสรรค์ให้เป็นสื่อประกอบการเรียนการสอนสำหรับนักเรียน
เช่น นิทาน สรภัญญะ ภาพระบายสี การ์ตูน โครงงาน สมุดภาพ (อย่าชิ้นใหญ่ สามารถพกพาไปได้ง่าย)
การสร้างสรรค์สื่อประกอบการเรียนการสอน คือ สร้างสรรค์ในรูปแบบของบทละคร ประยุกต์สั้นๆ ที่เหมาะแก่วัยและวุฒิภาวะของนักเรียน มีการสร้างฉากการต่อสู้เพื่อความตื่นเต้นและเร้าความสนใจของนักเรียน มีการเพิ่มมุกตลกสอดแทรกเข้าในบทละครเพื่อความสนุก และที่สำคัญคือสอดแทรกในเรื่องคุณธรรมจริยธรรมเข้าไว้ในบทละครด้วย เพื่อเป็นการสอนให้นักเรียนรู้ถูก ผิด และครูกับนักเรียนร่วมกันสรุปแสดงความคิดเห็น สิ่งที่ได้จากการดูละครหลังจากทำการเรียนการสอนเสร็จ และให้นักเรียนเขียนสรุปสิ่งที่ได้จากการดูละครส่งครูในคาบเรียนหน้า
ขั้นตอนในการทำการเรียนการสอน
-          ครูชี้แจงให้นักเรียนทราบเกี่ยวกับการจัดการเรียนการสอนในคาบเรียนนี้
-          ทุกคนร่วมกันเลือกนักเรียนเป็นตัวละคร เพื่อทำการแสดง
-          ครูแจกบทละครสั้นๆ ที่เตรียมไว้แล้วให้กับนักเรียนประจำตัวละครแต่ละตัว
-          ครูคอยให้คำปรึกษาและแสดงความคิดเห็นให้กับนักเรียน
-          ฝึกซ้อม พร้อมให้นักเรียนทำความเข้าใจในบทละครและเอกลักษณ์ประจำตัวละครตัวนั้นๆ
-          ทำการแสดงละครในชั้นเรียน
-          ครูและนักเรียนช่วยกันสรุป แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับละครหลักจากที่ทำการแสดงเสร็จ

-          ให้นักเรียนสรุปและแสดงความคิดเห็นใส่กระดาษ A4 เป็นการบ้านแล้วนำมาส่งในคาบเรียนหน้า

ภารกิจพิเศษ เรื่อง ท้าวศรีธนญชัย

ภารกิจพิเศษ
สรุปเนื้อหาจากวรรณกรรมท้องถิ่น เรื่อง ท้าวศรีธนญชัย



บทที่ ๑
สรุปเนื้อหาวรรณกรรมท้องถิ่น เรื่อง ท้าวศรีธนญชัย

ศรีธนญชัยเป็น คนฉลาดเฉลียว เจ้าเล่ห์ เจ้าความคิด ช่างพูด ช่างเจรจา เป็น ลูกของนายชัย กับ นางศรี ซึ่งชื่อนั้นก็ได้เอาชื่อ พ่อ กับ แม่ผสมอยู่ด้วย และมีน้องอีกคน ศรีธนญชัยจึงมีหน้าที่ดูแลน้อง วันหนึ่งมีแม่ค้าขายขนมมาขายที่บ้าน พ่อแม่ก็ซื้อให้ และแบ่งให้ลูกๆเท่าๆกัน แต่เซียงเมียงกลับเอ่ยว่า น้องตัวเล็กต้องได้น้อยกว่าพี่จึงจะถูก แม่ค้านั้นเห็นน้องของเซียงเมียงน่ารัก น่าเอ็นดูจึงหยิบขนมแถมให้ ทำให้ศรีธนญชัยไม่พอใจ วันนั้นทั้งวัน  ศรีธนญชัยไม่ดูแลน้อง น้องจึงเล่นสกปรก เล่นดินเล่นทราย จนแม่มาเห็นจึงบอกให้ศรีธนญชัยดูแลอาบน้ำล้างขี้ล้างเยี่ยวล้างตับไตไส้พุงน้องให้สะอาด ศรีธนญชัยจึงจับน้องผ่าท้องควักตับไตไส้พุงออกมาล้าง เอาขมิ้นดินสอพองทาอย่างดีแล้วเอาใส่เปลเห่กล่อม พ่อแม่รู้จึงเอาหวายมาไล่เฆี่ยนไล่ตีและขับไล่ให้ออกจากบ้าน ไปบวชอยู่วัดแห่งหนึ่งอยู่ได้ไม่นานก็ถูกขับไล่ออกมา เพราะไปยอกเย้าหลานสาวสมภาร
ศรีธนญชัยจึงไปขออยู่กับแม่ค้าขายขนม (ซึ่งมีความแค้นกันอยู่)  วันหนึ่งแม่ค้าใช้ให้เอาขนมไปขาย และขอให้ขายดีเหมือนเทน้ำเทท่า ศรีธนญชัยจึงเอาไปน้ำเทท่าจริงๆ กลับมาบ้านแม่ค้าถามหาเงิน ศรีธนญชัยก็ได้โกหกว่าคนแถวบ้านเชื่อไว้วันหน้าจะเอาเงินมาให้ หลายวันเข้าแม่ค้าจับได้จึงเอาไปฝากไว้กับลูกชายซึ่งเป็นขุนนาง(หลวงนาย)ชุบเลี้ยงในเมืองหลวงให้ช่วยกำราบเจ้าศรี

พอมาอยู่ที่นั่นก็ได้มีหน้าที่ถือล่วมใส่หมากพลูไปเฝ้าพระราชา วันหนึ่งเกิดทำพลูหล่นหาย หลวงนายจึงบอกว่าควรระมัดระวังเห็นอะไรก้เก็บให้หมด วันต่อมา เจ้าศรีเห็นขี้หมา ขี้แมวแห้งก็เก็บใส่ล่วมมาหมด จึงนำถวายหลวงนาย วันนี้เพื่อนของหลวงนายมาพอดี จึงจะเปิดล่วมให้เพื่อนด้วย พอเปิดขึ้นหลวงนายก็ไม่พอใจไล่เตะเจ้าศรีด้วยความโมโห
เมื่ออยู่ในวัง เจ้าศรีได้ใช้ความรู้ความสามารถปฏิบัติหน้าที่จนราชาพอพระทัย จึงเลื่อนขั้นเป็น ขุนศรีธนชัย พอโตขึ้นนิสัย ขุนศรี ก็ฉลาดแกมโกง กำเริบ ไม่ค่อยได้มาเข้าเฝ้าดังแต่ก่อน ครั้นราชาทรงถามก็ตอบว่ามัวแต่สร้าง เรือนทอง อยู่จึงไม่ค่อยว่าง ราชาจึงเสด็จไปดูพร้อมนางกำนัล พอถึงปรากฏว่าเป็นเรือนไม้ทองหลางจึงรู้ว่า ขุนศรี นี้หลอกเอาแล้ว จึงสั่งคนในวังไปถ่ายรดเรือนจนเลอะเทอะ สมพระทัยแล้วจึงกลับวัง เจ้าศรีกลับทุบตีเหล่านางกำนัล และหาว่าพวกนางทำเกินคำสั่งเพราะตดด้วย
อยู่ต่อมาเจ้าศรีอยากมีที่ดินไว้สร้างฐานะของตน จึงขอที่ดินเท่าแมวดิ้นตาย กับราชา ราชาตอบตกลง เจ้าศรีจึงไล่ตีแมว แมวเจ็บร้องเสียงหลงวิ่งเตลิดเปิดเปิงไปถึงที่นาใครเจ้าศรีก็เอาธงปักไว้ ชาวนาเข้าไปร้องเรียน พระราชาไม่รู้จะทำประการใดได้แต่นำทรัพย์มาทดแทนชาวนาไป เพราะตรัสแล้วมิอาจคืนคำได้
ท่านพระยาให้นำยาพิษ ใส่ในอาหารมาให้ทหารนำมาให้ขุนศรีกิน ขุนศรีนั้นรู้ว่าในอาหารนี้มียาพิษแน่นอน เพราะเอาอาหารวางไว้ไม่นานแมลงวันได้บินมาตอนแล้วก็ตาย ขุนศรีเลยตั้งใจจะกิน และแก้แค้นคืน โดยบอกกับภรรยาว่า หากข้าตายแล้วให้นำศพของข้านั่งบนเก้าอี้หันให้ประตูบ้านแล้วจัดท่าทางข้า ทำเหมือนข้ากำลังอ่านหนังสือ ภรรยารับคำทั้งน้ำตา ว่าแล้ว จุดจบของขุนศรีคือ ยอมกินอาหารที่มียาพิษด้วยตนเอง แล้วก็จากโลกไป ท่านพระยาได้ให้ทหารมาสอดแนมว่าขุนศรีตายหรือยัง ทหารนั้นเห็นลางๆว่าขุนศรีกำลังนอนอ่านหนังสืออยู่ จึงแอบไปถามภรรยาขุนศรีว่า ขุนศรีนั้นกินอาหารหรือยัง ภรรยาตอบว่ากินจนหมดแล้ว ทหารจึงไปบอกท่านพระยาว่า ยาพิษที่ใส่ลงไปคงเป็นยาอย่างอื่น ไม่ใช่ยาพิษแน่ ขุนศรีถึงไม่ตาย ว่าแล้ว ท่านพระยาและเหล่าทหารนั้นก็ได้พิสูจน์ยาพิษนั้น โดยการกินทุกคน ไม่ถึงนาที ทุกคนก็ตายกันไปหมด

บทที่ ๒
วิเคราะห์ชื่อและเนื้อหาในวรรณกรรมท้องถิ่น เรื่อง ท้าวศรีธนญชัย
. ผู้แต่ง
เตวโรภิกขุ (อินตา กวีวงศ์) น.ธ.เอก

๒. วิเคราะห์ชื่อเรื่อง
ตั้งชื่อมาจากตัวละครเอกของเรื่อง คือ ศรีธนญชัย

๓. วิเคราะห์แก่นเรื่อง
เหนือฟ้ายังมีฟ้า อย่าคิดว่าจะไม่มีคนอื่นเก่งกว่าตัวเรา

๔. วิเคราะห์โครงเรื่อง
- การเปิดเรื่อง
สามีภรรยาคู่หนึ่งได้บนบานศาลกล่าวขอ บุตร กับเทวดา

- ดำเนินเรื่อง
การใช้ชีวิตของตัวละครเอก คือ ศรีธนญชัย ตั้งแต่วัยเด็กจนโต และกระทั่งเสียชีวิต

- ปมของเรื่อง
ศรีธนญชัย เป็นคนฉลาด ไหวพริบดี แต่ดันใช้ไปในทางที่ไม่ดี จนมีแต่ผู้คนเกลียดชัง

- จุดสูงสุดของเรื่อง
ศรีธนญชัย หลงตัวเอง คิดว่าตัวเองเป็นผู้ที่ฉลาด และเก่งที่สุด

- คลายปม
ศรีธนญชัย มาเจอเณรน้อย ที่ฉลาดและเก่งกว่า

- ปิดเรื่อง
ศรีธนญชัย แพ้พนันเณรน้อย ที่ฉลาดและเก่งกว่า เขาเสียใจ จึงเสียสติและล้มป่วย จนกระทั่งเสียชีวิตในที่สุด

๕. วิเคราะห์ตัวละคร
- ท้าวศรีธนญชัย
ลักษณะของตัวละคร
- เพศ : ชาย        
- ชาติ : มนุษย์               
- ฐานะ : ปานกลาง
- ลักษณะเด่น : เป็นคนไหวพริบดี แก้ไขปัญหาต่างๆได้ เก่ง ฉลาด แต่จะใช้ปัญญาไปในทางที่ไม่ดี เรียกว่า ฉลาดหลักแหลม
- สถานะ : มีภรรยา     

- เณรน้อย
ลักษณะของตัวละคร
- เพศ : ชาย      
- ชาติ : มนุษย์
          - ฐานะ : นักปฎิบัติธรรม
           - ลักษณะเด่น : เป็นสามเณร ที่ไหวพริบดี เก่ง ฉลาด และใช้ปัญญาไปในทางที่ดี ไม่ประมาณ 
- สถานะ : เป็นสามเณร

- พระราชา
ลักษณะของตัวละคร
- เพศ : ชาย        
- ชาติ : มนุษย์               
- ฐานะ : ร่ำรวย เป็นกษัตริย์
- ลักษณะเด่น : เป็นกษัตริย์ปกครองบ้านเมือง มีความเป็นผู้นำ ชอบเอาชนะ
- สถานะ : มีภรรยา     

. ภาษาที่ใช้ในการแต่ง
วรรณกรรมท้องถิ่น เรื่อง นิทานท้าวศรีธนญชัย เป็นการแต่งขึ้นโดยการใช้ภาษาถิ่นอีสาน ลักษณะของภาษาที่ใช้มีความคล่องจองกันจึงทำให้ภาษามีความสวยงามเป็นพิเศษ

. ฉาก/สถานที่
- ฉากในราชวัง ตอนศรีธนญชัยเขาพบพระราชา
- ฉากในวัดตอนศรีธนญชัยบวช
- ฉากบ้าน ตอนศรีธนญชัยผ่าท้องน้องตัวเองและถูกไล่ออกจากบ้าน
- ฉากบ้านเมือง หมู่บ้าน
- ฉากป่าเขาลำเนาไพร ตอนศรีธนญชัยเดินทาง

บทที่ ๓
         ความโดดเด่นของโครงเรื่อง

วรรณกรรมท้องถิ่น เรื่อง นิทานท้าวศรีธนญชัย เป็นการแต่งขึ้นโดยการใช้ภาษาถิ่นอีสาน ลักษณะของภาษาที่ใช้มีความคล่องจองกันจึงทำให้ภาษามีความสวยงามเป็นพิเศษในเนื้อหาสาระจะเน้นไปในทางสนุกสนาน ตลกขบขัน จึงทำให้ผู้อ่านมาความเพลินเพลินใจ

บทที่ ๔
         การนำไปประยุกต์ใช้       

.นิทานก้อม

.ภาพยนตร์เรื่อง ศรีธนญชัย ๕๕๕+



บทที่ ๕
สรุปท้ายเรื่องอินโฟกราฟฟิค



        สร้างสรรค์ให้เป็นสื่อประกอบการเรียนการสอนสำหรับนักเรียน
เช่น นิทาน สรภัญญะ ภาพระบายสี การ์ตูน โครงงาน สมุดภาพ (อย่าชิ้นใหญ่ สามารถพกพาไปได้ง่าย)
การสร้างสรรค์สื่อประกอบการเรียนการสอน คือ สร้างสรรค์ในรูปแบบของนิทาน ประยุกต์สั้นๆ ที่เหมาะแก่วัยและวุฒิภาวะของนักเรียน  และที่สำคัญคือสอดแทรกในเรื่องคุณธรรมจริยธรรมเข้าไว้ในนิทานด้วย เพื่อเป็นการสอนให้นักเรียนรู้ถูก ผิด 
ขั้นตอนในการทำการเรียนการสอน
-          ครูชี้แจงให้นักเรียนทราบเกี่ยวกับการจัดการเรียนการสอนในคาบเรียนนี้
-      ครูมีสื่ออุปกรณ์ ซึ่งทำกระดาษแข็งให้เป็นหุ่นกาตูนร์ผู้ชาย เพื่อเป็นตัวละครในการเล่านิทานแต่ละเรื่อง โดยครูเป็นผู้เชิดหุ่นประกอบกับการเล่านิทานแต่ละเรื่อง และในการเล่านิทานนั้นก็พร้อมด้วยการสอดแทรกคุณธรรมจริยธรรมเข้าด้วย เพื่อเป็นการสอนนักเรียน
-          ครูสาธิตการแสดงละครในชั้นเรียน
-          ครูและนักเรียนช่วยกันสรุป แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับนิทานที่ทำการแสดงเสร็จ

-          ให้นักเรียนสรุปและแสดงความคิดเห็นใส่กระดาษ A4 เป็นการบ้านแล้วนำมาส่งในคาบเรียนหน้า
..........................................................................
ชื่อ - สกุล  :  นางสาวปนัดดา วัดจันทร์
นักศึกษาคณะครุศาสตร์ สาขาวิชาภาษาไทย

ชั้นปีที่ ๓ หมู่เรียนที่ ๓ รหัสนักศึกษา ๕๗๒๑๐๔๐๖๓๐๕

เพลง ขอบคุณฟ้า

เพลงประกอบวรรณกรรมท้องถิ่น เรื่อง ท้าวศรีธนญชัย ตอน แม่ไล่ศรีธนญชัยออกจากบ้าน
ทำนองเพลง : เพลงคนหลงทาง ของ บิ๊กแอ๊ด

น้ำตาใสๆ ที่มันหลั่งไหล
และฉันรู้สึกไม่ดี ที่ทำให้เธอต้องเสียใจ

แววตาคู่นั้น ที่เธอมองฉัน
แววตาแห่งความผูกพัน แต่ฉันไม่เคยจะสนใจ

* ในวันนั้นที่ต้องไล่เธอไป
ฉันทำผิดกับหัวใจ
และในวันนี้ไม่มีอะไรจะแก้ตัว

** ตั้งความขอพรกับฟากฟ้า
ช่วยขอร้องให้เธอเมตตากันได้ไหม
โปรดบันดาลให้เธออภัยและเห็นใจ
จนสุดท้ายเธอก็กลับมา

ฉันมีความรัก ฉันมีความฝัน
ซึ่งมันเป็นเรื่องสำคัญ เมื่อฟ้าทำให้เธอเห็นใจ

( ซ้ำ * , ** )

ขอบคุณฟากฟ้า ที่ส่งลูกรักคืนมาหาฉัน



นางสาวปนัดดา วัดจันทร์ ปี 3 หมู่ 3 รหัสนักศึกษา 57210406035